رانندگی تصویری

 فاصله با اتومبیل جلویی  🚗   🔛   🚙 در هر ۱۵ کیلومتر سرعت
 زمین خشک باندازه یک🚕 طول اتومبیل
زمین خیس و ماسه  ۲ 🚕🚕طول اتومبیل
زمین برفی ۳ 🚕🚕🚕 سه طول اتومبیل
و یخبندان ۶ 🚕🚕🚕🚕🚕🚕 طول اتومبیل میباشد.

دو روش برای رعایت فاصله مناسب با ماشین جلویی:
روش طول اتومبیل: وقتی در جاده ای خشک در حال رانندگی هستید به ازای هر ۱۵ کیلومتر سرعت بایستی به اندازه ی یک طول اتومبیل (اندازه ماشین خودمان) فاصله داشته باشید.
روش دو ثانیه: در این روش وقتی که پشت ماشینی داریم حرکت میکنیم باید دو ثانیه با ماشین جلویی فاصله داشته باشیم.
چطور بفهمیم فاصله دو ثانیه را رعایت کردیم یا خیر؟
یک شی ثابت را در اطرف در نظر میگیریم وقتی ماشین جلویی از شی گذشت، میشماریم و باید بعد از دو ثانیه به آن شی که در نظر گرفته بودیم برسیم.

 به ازاي هر 15 كيلومتر سرعت  در ساعت  1  طول اتومبيل (حدود 6 متر) فاصله نياز داريم. جاده مرطوب و ماسه و شن 2 طول اتومبيل به ازای هر 15 كيلومتر سرعت  در ساعت، در جاده برفی 3 طول اتومبيل و در جاده يخ 6  طول اتومبيل فاصله نياز داريم.

حداقل فاصله طولی ایمن در جاده خشک 1 برابر، جاده مرطوب و جاده ماسه و شن 2 برابر، جاده برف 3 برابر، جاده یخ 6 برابر می شود.

هوا خوب و خشک باشد باید فاصله دو ثانیه ای با اتومبیل جلویی داشته باشیم.

دو روش برای تخمین فاصله:
روش یک طول اتومبیل برای رعایت فاصله اتومبیل با اتومبیل جلویی می باشد.
روش ۲ ثانیه زمان برای تخمین مسافت نسبت به اتومبیل جلویی می باشد.

فاصله طولی ایمن:

روش دو ثانیه با شمارش 1001 - 1002 انجام میشود.

فاصله طولی ایمن:

تخمین مسافت با اتومبیل جلویی به روش دو ثانیه زمان دقیق تر است.

برای رعایت فاصله با اتومبیل جلویی به ازای هر 15 کیلومتر سرعت در ساعت فاصله ای به اندازه یک طول اتومبیل (حدود 6 متر) نیاز است و سرعت بالا و یا در شرایط جوی نامساعد این فاصله افزایش می یابد.

فاصله طولی ایمن:

حداقل فاصله طولی ایمن با اتومبیل جلويی به ازای هر 15 کیلومتر در شرایط خشک یک طول اتومبیل است.

در وضعیت راه مرطوب و ماسه و شن فاصله شما با اتومبیل جلویی دو طول اتومبیل خود میباشد.

روش دو طول اتومبیل در 1- جاده شن و ماسه ای 2- جاده مرطوب استفاده می شود.

حداقل فاصله طولی ایمن با اتومبیل جلويی به ازای هر 15 کیلومتر در شرایط شن و ماسه دو طول اتومبیل است.

حداقل فاصله طولی ایمن با اتومبیل جلويی به ازای هر 15 کیلومتر در شرایط برفی سه طول اتومبیل است.

فاصله طولی ایمن:

روش سه طول اتومبیل در جاده برفی استفاده می شود.

در وضعیت راه برفی فاصله شما با اتومبیل جلوئی سه طول اتومبیل خود می باشد.

حداقل فاصله طولی ایمن با اتومبیل جلويی به ازای هر 15 کیلومتر در شرایط یخبندان شش طول اتومبیل است.

فاصله طولی ایمن:

روش شش طول اتومبیل در جاده یخ زده استفاده می شود.

در وضعیت را ه یخی فاصله شما با اتومبیل جلويی شش طول اتومبیل خود می باشد.

در وضعیت راه خشک فاصله شما با اتومبیل جلويی دو ثانیه می باشد.

در وضعیت راه مرطوب و ماسه و شن فاصله شما با اتومبیل جلويی چهار ثانیه می باشد.

فاصله با اتومبیل جلویی در جاده های خیس باید 4 ثانیه باشد.

فاصله زمانی شما در یک جاده مرطوب با اتومبیل جلويی چهار ثانیه بایستی باشد.

در وضعیت راه برفی فاصله شما با اتومبیل جلوئی شش ثانیه می باشد.

در وضعیت راه یخی فاصله شما با اتومبیل جلويی 12 ثانیه می باشد.

در شرایط یخبندان مسافت توقف ممکن است 10 برابر افزایش یابد.

بخش هدایت و کنترل:
در شرایط یخبندان مسافت توقف ممکن است تا 10 برابر افزایش یابد.

در شرایط جوی نامساعد یخی مسافت توقف تا ده برابر افزایش می یابد.

تاثیر شرایط جوی در رانندگی:

در شرایط یخبندان اگر ترمز کنید فاصله توقف ممکن است تا 10 برابر افزایش یابد.

در شرایط یخبندان مسافت توقف ممکن است تا 10 ده برابر افزایش یابد.

هوا خوب و خشک باشد باید فاصله دو ثانیه ای با اتومبیل جلویی داشته باشیم.

دو روش برای تخمین فاصله:
روش یک طول اتومبیل برای رعایت فاصله اتومبیل با اتومبیل جلویی می باشد.
روش ۲ ثانیه زمان برای تخمین مسافت نسبت به اتومبیل جلویی می باشد.

فاصله طولی ایمن:

روش دو ثانیه با شمارش 1001 - 1002 انجام میشود.

فاصله طولی ایمن:

تخمین مسافت با اتومبیل جلویی به روش دو ثانیه زمان دقیق تر است.

فاصله طولی ایمن:

حداقل فاصله طولی ایمن با اتومبیل جلويی به ازای هر 15 کیلومتر در شرایط خشک یک طول اتومبیل است.

در وضعیت راه مرطوب و ماسه و شن فاصله شما با اتومبیل جلویی دو طول اتومبیل خود میباشد.

روش دو طول اتومبیل در 1- جاده شن و ماسه ای 2- جاده مرطوب استفاده می شود.

حداقل فاصله طولی ایمن با اتومبیل جلويی به ازای هر 15 کیلومتر در شرایط شن و ماسه دو طول اتومبیل است.

حداقل فاصله طولی ایمن با اتومبیل جلويی به ازای هر 15 کیلومتر در شرایط برفی سه طول اتومبیل است.

فاصله طولی ایمن:

روش سه طول اتومبیل در جاده برفی استفاده می شود.

در وضعیت راه برفی فاصله شما با اتومبیل جلوئی سه طول اتومبیل خود می باشد.

با یک خودرو با سرعت 60 کیلومتر در برف در حال حرکت می باشیم فاصله ی ایمنی خودروی ما از خودروی جلویی 72 متر باید باشد.
72 =.3×4×6

حداقل فاصله طولی ایمن با اتومبیل جلويی به ازای هر 15 کیلومتر در شرایط یخبندان شش طول اتومبیل است.

فاصله طولی ایمن:

روش شش طول اتومبیل در جاده یخ زده استفاده می شود.

در وضعیت را ه یخی فاصله شما با اتومبیل جلويی شش طول اتومبیل خود می باشد.

در وضعیت راه خشک فاصله شما با اتومبیل جلويی دو ثانیه می باشد.

در وضعیت راه مرطوب و ماسه و شن فاصله شما با اتومبیل جلويی چهار ثانیه می باشد.

فاصله زمانی شما در یک جاده مرطوب با اتومبیل جلويی چهار ثانیه بایستی باشد.

در وضعیت راه برفی فاصله شما با اتومبیل جلوئی شش ثانیه می باشد.

در وضعیت راه یخی فاصله شما با اتومبیل جلويی 12ثانیه می باشد.

در شرایط یخبندان مسافت توقف ممکن است 10 برابر افزایش یابد.

بخش هدایت و کنترل:
در شرایط یخبندان مسافت توقف ممکن است تا 10 برابر افزایش یابد.

در شرایط جوی نامساعد یخی مسافت توقف تا ده برابر افزایش می یابد.

تاثیر شرایط جوی در رانندگی:

در شرایط یخبندان اگر ترمز کنید فاصله توقف ممکن است تا 10 برابر افزایش یابد.

در شرایط یخبندان مسافت توقف ممکن است تا 10 ده برابر افزایش یابد.

فاصله مناسب با خودروی روبرو در ترافیک 1 متر یا به اندازه دیدن تایر عقب خودروی جلویی است.

 از فاصله‌ بیشتر از یک متر خودروهای پارک شده باید عبور كنیم.

مسافت ترمز: مسافتی که از زمان ترمز تا زمان توقف ماشین طی میشود. 

مسئولیت شخصی راننده:

تا پنج سال اتومبیل نیاز به برگه معاینه فنی ندارد.

خودروهایی که کمتر از پنج سال از تولید آن می گذرد نیاز به برگه معاینه فنی ندارد.

رانندگی با وسیله نقلیه‌ای که برگ معاینه فنی معتبر نداشته باشد، ممنوع است.

 مطابق مطالب صفحه ۶۵ کتاب رانندگی با وسیله نقلیه ای که برگ معاینه فنی معتبر نداشته باشد ممنوع است.

 برگ معاينه فني بايد روی پلاک يا بر سطح درونی قسمت بالای سمت راست شيشه جلو نصب شود.

معاينه و آزمايش فنی يعنی تشخيص اصالت، سلامت زيست محيطی، فنی، تجهيزاتی و ايمنی وسيله نقليه.

حداقل از فاصله ۱۰۰ متری در بزرگراه ها باید راهنما زد.

دربزرگراه ها از فاصله ۲۰۰ متری باید راهنما زد.

از فاصله دويست متری در بزرگراه ها باید چراغ راهنما زد.

در آزادراه حداقل از فاصله 100 متری باید راهنما زد.

از فاصله ۱۰۰ متری باید در خیابانهای درون شهری راهنما زده شود.

برای گردش به چپ در بزرگراه از فاصله ۵۰۰ متری باید راهنما زده شود.

در هنگام دنده عقب راهنما را باید به سمت راست بزنیم.

رانندگی در شب به دلیل محدودیت حوزه دید راننده، خیره شدن به مسیر راه، عدم تشخیص فاصله و سرعت وسایل نقلیه، موانع و عابرین پیاده که قابل تشخیص نیستند احتمال خطر را بیشتر می کند. 

رانندگی در شب بدلیل وجود میدان دید طبیعی کمتر عدم تشخیص فاصله و سرعت وسایل نقلیه و کم شدن تشخیص عابر پیاده مشکل تر می باشد.

رانندگی در شب به دلیل محدود شدن دید راننده و خیره شدن به مسیر راه، عدم تشخیص فاصله و سرعت سایر وسایل نقلیه، موانع و عابرین پیاده مشکل تر است.

هنگام رانندگی در شب: به نور اتومبيل های مقابل خيره نشويد، به حاشيه سمت راست و خط وسط جاده نگاه كنيد، در قسمت آسفالت جاده توقف نكنيد، پشت سر اتومبيل ها از نور پايين استفاده كنيد، از فاصله 150 متری از نور پايين استفاده كنيد.

کلیه وسایل نقلیه‌ای که در زمان شب در جاده‌ها حرکت می‌کنن، باید این ۲ مورد رو به همراه داشته باشن:
۱) سه چراغ یا سه مشعل الکتریکی با نور قرمز
۲) دو مثلث شبرنگ ایمنی که در شرایط جوی معمولی از فاصله ۱۵۰ متری قابل دیدن باشه

موثر ترین عضو بدن در رانندگی چشم ها است.

مهمترین عضو بدن در رانندگی چشم است.

اگر ديد نداريد حركت نكنيد. (قانون كلی)

اگر با عابری روبرو شدید که عصای سفیدی در دست دارد عابر نابینا است.

عصای سفید در دست عابر نشانه نابینا بودن عابر است.

در هنگام پارک در سر بالایی و در راه بدون جدول، فرمان وسیله نقلیه باید به سمت راست چرخانده شود.
 پارک در سرازیری فرمان باید به سمت راست بچرخانید به نحوی که چرخها در صورت حرکت غیر منتظره به سمت حاشیه راه کشانده شود.

در سرازيری با جدول: فرمان سمت راست، سربالايی بی جدول: فرمان سمت راست، سربالايی با جدول: فرمان سمت چپ

هنگام توقف در سراشيبی: فرمان را به سمت راست می چرخانيم، ترمز دستی را می كشيم و دنده را در حالت دنده عقب قرار می دهيم.

 حركت با دنده خلاص در سرازيری ها ممنوع است.

به هنگام رانندگی در طول روز در شرایط مه آلود از نور پایین استفاده کنید.

در هنگام روبرو شدن با وسیله نقلیه ای که از جهت مخالف حرکت می کند برای افزایش ایمنی تردد از فاصله 150 متری باید چراغ نور پایین استفاده نمود.

قوانین چراغ های اتومبیل:

نور پایین (چراغ عبور) باید به نحوی تنظیم شود که بوسیله آن اشیاء و اشخاص از فاصله 35 متری دیده شود.

در شرایط آب و هوای غیرعادی میدان دید محدود است، برای رویت سایر رانندگان و نیز مطلع ساختن آنها از حضور خود چراغ های نور پایین را روشن کنید.

در شرایط جوی با میدان دید محدود، چراغ های نور پایین را روشن می كنیم.

هنگام رانندگی در هوای مه آلود از نور پایین چراغ های جلو استفاده کنید، در صورت محدود شدن میدان دید از چراغ مه شکن و چراغ های خطر عقب استفاده کنید.

در هوای مه آلود برای دید بهتر از چراغ مه شکن استفاده می شود.

 نور بالا (چراغ رانندگی) باید طوری تنظیم گردد که بوسیله آن اشیاء و اشخاص از فاصله 150 متری دیده شود.

 نور بالا (چراغ رانندگی) باید طوری تنظیم گردد که بوسیله آن وجود اشیاء یا اشخاص از فاصله 150 متری تشخیص داده شود.

قوانین چراغ های اتومبیل:

رانندگان وسایل نقلیه موتوری موظفند در جاده ها از چراغ نور بالا استفاده کنند.

در شب برای رويت از فاصله دور در مناطق باز، از نور بالا استفاده كنيم. حركت با نور بالا بايد با سرعت كمتری نسبت به سرعت مجاز در روز باشد.

هنگام رانندگی در شب برای دیدن سایر استفاده کنندگان که از راه از فاصله دور در مناطق باز از نور بالا استفاده کنید. هنگام مواجه شدن با اتومبیل از روبرو و در خیابان روشن از نور پایین استفاده کنید.

قوانین چراغ های اتومبیل:

 نور چراغ های کوچک جلو و خطر عقب باید در شرایط جوی معمولی از فاصله 150 متری دیده شود.
در مواجهه شدن با اتومبیل مقابل با چند بار تغییر نور بالا و پایین از هوشیاری و توجه راننده آن مطمئن شوید.

استفاده از چراغ های رنگارنگ و چشمک زن در وسایل نقلیه ممنوع است مگر با اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح

از چراغ بزرگ از غروب آفتاب تا طلوع آفتاب استفاده می شود.

با اشاره دست، چراغ راهنما و چراغ ترمز ديگران را از نيت خود حين رانندگی مطلع كنيم.

قوانین چراغ های اتومبیل:

از چراغ های خطر هشدار دهنده (فلاشر) یا چهار چرخ در 1- اطلاع از خطر در بزرگراه  2- کاهش سرعت  3- توقف بایستی استفاده کرد.

 از فلاشر (چهار چراغ) هنگام نقص فنی و اعلام خطر روبرو به رانندگان پشت سر استفاده می شود.

موارد استفاده از فلاشر:
اتومبیل دچار نقص فنی شده و یا بخواهید اتومبیل‌های پشت سر را از خطری كه در جلوی روی شما قرار دارد مطلع نمایید.

 از چراغ های هشدار دهنده خطر (فلاشر) در موارد زير استفاده می كنيم: نقص فنی اتومبيل - ناچار بودن از ايجاد مانع و بستن راه - كاهش سرعت در بزرگراه ها.

هنگام رانندگی آهسته به دلیل گم كردن راه - بدی هوا - پارک غیر مجاز از فلاشر استفاده نكنیم.

 تابلو احتیاط را باید در فاصله 70 متری و در بزرگراه ها در 150 متری قرار دهیم. این تابلو برای اخطار به وسایل نقلیه هنگام توقف اضطراری استفاده می شود. در مواقع تاریكی می توان علاوه بر آن از چراغ خطر نیز استفاده كرد.

از چراغ بزرگ جهت اعلام حضور به رانندگان و یا عابرین استفاده می شود. برای سلام و تعارف، نشان دادن عجله و جهت واگذاری حق تقدم از چراغ بزرگ استفاده نكنیم.

فقدان تنفس، جان فرد را به خطر می اندازد.

حق تقدم: حق تقدم عبور عبارت است از اولویت حق عبور وسیله نقلیه ای زودتر از وسایل نقلیه دیگر یا از پیاده‌ها و بالعکس. به عبارت دیگر اگر دو یا چند وسیله نقلیه در یک زمان بخواهنداز یک تقاطع عبور نمایند برخوردشان با یکدیگر قطعی است. بنابراین، مقررات خاصی برای حق تقدم عبور وسایل نقلیه تعیین شده است، که رعایت آن برای رانندگان اجباری است.

در حق تقدم عبور تکلیف رانندگان به هنگام عبور از تقاطع‌ها، میدانها و گردشها با تعیین علائم، تابلوها، خط کشیها و فرمانهای پلیس مشخص می‌شود.

باید دانست که فرمان پلیس👮 بر تمام فرامین دیگر مقدم بوده و رعایت آن از طرف همه الزامی است که در زیر به نمونه ای از آنها اشاره می‌شود:

ماده 137 آئین نامه راهنمایی و رانندگی:
حق تقدم عبور وسایل نقلیه در تقاطع‌ها و میدانهایی که هیچگونه علامت و چراغ راهنمایی و رانندگی وجود نداشته باشد به ترتیب زیر است:

1. در تقاطع هم عرض اگر دو وسیله نقلیه ای که روبروی یکدیگر درحرکتند  بخواهند با هم وارد خیابان مجاور واحدی شوند حق تقدم عبور با وسیله ایست  که به سمت راست گردش می‌کند.

2. هرگاه دو یا چند وسیله نقلیه از دو یا چند راه مختلف به تقاطع هم عرض  برسند حق تقدم عبور باوسیله نقلیه ایست که در طرف راست وسیله نقلیه دیگر قرار دارد.

3. هنگام ورود به میدانها حق تقدم با وسایل نقلیه ایست که در درون میدان در حال حرکت است.

4. در سه راه‌ها حق تقدم عبور با وسایل نقلیه ای است که بطور مستقیم و در سمت و مسیر مجاز حرکت می‌کند حتی اگر عرض خیابانی که مسیر آن است از عرض راه تلاقی کننده کمتر باشد.

در راههای مسطح که دو طرف راه منتهی به کوه و پرتگاه می باشد حق تقدم عبور با وسیله نقلیه ای است که در طرف پرتگاه قرار دارد.

 مطابق مطالب صفحه ۵۲ و ۵۳ کتاب:

 در راه‌های شیبدار کوهستانی که در آن‌ها عبور دو وسیله نقلیه کنار هم مشکل می‌باشد، حق تقدم عبور با وسیله نقلیه‌ای که در سربالایی در حال حرکت است.

در محل پارک (توقف) کنار خیابان حق تقدم با وسیله‌ی نقلیه‌ای که ضمن حرکت با دنده عقب مشغول پارک کردن است.

در گذرگاه پياده بدون چراغ راهنمايی حق تقدم با عابر پياده است.