از بین موارد زیر، بالا بودن درجه حرارت بدن، جان فرد را نسبت به موارد دیگر دیرتر به خطر می اندازد.
1-فقدان تنفس
2-بالا بودن درجه حرارت بدن
3-فقدان ضربان قلب
4-خونریزی شدید
شرح حال نحوه وقوع حادثه یا بیماری است.
مصدومین دارای آسیب های بسیار شدید، سوختگی ها یا زخمهای وسیع در اولویت کمک قرار دارند.
علائم حیاتی مصدوم را اینگونه کنترل میکنیم:
سطح هوشیاری، نبض و تنفس
در ارزیابی مصدومین به این نکات باید توجه کرد:
هشیاری مصدوم، باز بودن راه تنفس مصدوم، نفس کشیدن مصدوم، برقراری گردش خون مصدوم
مطابق مطالب صفحه ۱۹۵ کتاب
در برخورد با یک مصدوم بیهوش، مهمترین اقدام باز کردن راه هوایی تنفس است.
مهمترین اقدام در برخورد با مصدوم بیهوش باز کردن راه هوایی تنفس است.
در برخورد با یک مصدوم بیهوش، موارد زیر همگی ممکن است برای مصدوم خطرناک باشد و وضعیت مصدوم را وخیم تر نماید:
۱) با کشیدن پتو بدن او را گرم نگه دارید.
۲) دادن مایعات و نوشیدنی گرم
۳) مصدوم را با تکان دادن بدنش به هوش آورید
با بررسی نبض در ناحیه گردن مصدوم میتوانیم مطمئن شویم که قلب ضربان ندارد.
در سطح داخلی مچ و گردن و رگها که سطحی تر است میتوان نبض را احساس کرد.
چگونگی تشخیص نبض دست: قرار دادن دو انگشت در گودی بین نای و عضلات گردن
هنگام تصادف از بغل یا واژگونی، اولین قسمتی که بیشتر آسیب می بیند ساق و مچ پا است.
سه مورد از ارزیابی سطح هوشیاری مصدوم:
پاسخ دادن به صدا
پاسخ دادن به درد
پاسخ دادن به تحریک
تعداد ضربان قلب در افراد بالغ: 60 تا 80 ضربه در دقیقه
تعداد تنفس طبیعی:
در بزرگسالان 12 تا 16
در کودکان 20 تا 30 تنفس در دقیقه
موارد موثر در اطمینان یافتن از تنفس بیمار:
نگاه کردن به بالا و پایین رفتن قفسه سینه
گوش دادن به خروج هوا طی بازدم
احساس جریان هوا از طریق برخورد با صورت
در کمکهای اولیه با کشیدن چند نفس عمیق میتوانیم بر اضطراب خود غلبه کنیم.
هدف کمکهای اولیه نجات فرد مصدوم و جلوگیری ازشدت یافتن عارضه است.
در ارائه کمکهای اولیه اصل بر این است: بکار بردن روش کم خطر، مراقب باشیم که صدمه ای به مصدوم وارد نشود.